U źródła większości nieporozumień leży niezrozumienie celu mycia. Wynika to z samej definicji mycia, która w chemii, fizyce, farmacji, przemyśle spożywczym, medycynie czy w życiu codziennym jest zawsze taka sama. Otóż, mycie polega na utworzeniu emulsji z substancji polarnej (wody) i niepolarnej więc nierozpuszczalnej w wodzie (cząstki brudu zlepione substancjami typu tłuszcze, oleje i inne substancje organiczne w tym biofilmy). Osiąga się to przez użycie płynnej postaci środka myjącego. Głównym zadaniem środka myjącego (rozpuszczalnika) jest pokonanie bariery napięcia powierzchniowego. Skuteczne mycie może nastąpić poprzez całkowite zwilżenie (zamoczenie) mytej powierzchni. W wyniku mycia następuje przekazanie zanieczyszczeń do cieczy, z której nie mogą się w prosty sposób uwolnić. Do pokonania napięcia powierzchniowego należy używać zmiękczaczy (mydło, detergenty lub surfaktanty). Po usunięciu zanieczyszczeń należy dokonać płukania mytej powierzchni czyli odprowadzić w sposób grawitacyjny lub podciśnieniowy zanieczyszczenia. Niejednokrotnie w procesie mycia należy też mechanicznie usunąć tworzący się biofilm. Dopiero umytą powierzchnię należy zdezynfekować.
JEDNORODNA STRUKTURA
Struktura materiału o stałej dużej gęstości uniemożliwiającej przenikanie wilgoci do wnętrza materiału.
